top of page

/ metropole druten - Klassieke autobeleving en meer

-   6  /  6  - 

Overzicht Metropole
Volgende Metropole
Vorige

BMW R35 (1939) De BMW R 35 was een beetje een buitenbeentje toen hij in 1937 op de markt kwam. Op de eerste plaats had BMW het jaar ervoor haar nieuwe buisframes geïntroduceerd, op de R 5 en de R 6, waar zelfs de "low budget" R 20 mee was uitgerust. Ook de telescoopvork met oliedemping was op die machines toegepast. Maar de R 35 had nog het oude geklonken plaatframe, terwijl de telescoopvork ongedempt was.

Metropole Duten - Klassieke autobeleving en meer De gevarieerde collectie omvat zo’n 130 modellen van beroemde automerken uit verleden en heden: sportscars, chique limousines, cabrio’s, racing cars, muscle cars tot en met de tiny classic cars. De met kroonluchters verlichtte expozaal geeft extra cachet aan de bijzondere deelexposities, zoals de Mille Miglia met enkele Alfa Romeo rallye cars... Foto's: 42 Galerie 6 / 6 Impressie: Henk J. Brouwer & Tjalle Beumer

Mercedes Benz 190SL Spider (1960) In de jaren ‘50 brengt Mercedes-Benz de snelste productieauto van die tijd op de markt: de iconische Mercedes-Benz 300 SL. Deze auto was niet alleen razendsnel, maar ook peperduur en daardoor zeer exclusief. Een dealer in Amerika suggereerde daarom aan het hoofdkantoor in Duitsland om een auto te bouwen die lichter en goedkoper was dan de legendarische 300 SL.

Mercedes Benz 190SL Spider (1960) Opvallend was dat de auto géén sportwagen was, maar een uiterst fraaie tweezits cabriolet. De 190 SL staat op een ingekort platform afkomstig het karakteristieke Pontonmodel (W121), waardoor de auto comfortabel en soepel rijdt. Het bestaan van twee SL-varianten naast elkaar was uniek in de geschiedenis van Daimler-Benz en is hierna slechts één keer vaker voorgekomen. Tussen 1955 en 1963 werden iets meer dan 25.000 exemplaren van de 190 SL verkocht.

BMW R75 legermotor met zijspam (1944) De Eerste Wereldoorlog was de letterlijke vuurdoop voor een groot aantal militaire motorfietsen geweest. Sinds de uitvinding van de gemotoriseerde fiets waren er wel enkele oorlogen geweest, maar de motorfiets was toen nog niet ver genoeg doorontwikkeld óf de strijdende partijen beschikten niet over een eigen motorfietsindustrie.

Garelli Turismo 350ccC Split Single 3206 (1925) Adalberto Garelli werd in 1886 in Turijn geboren. In 1908 studeerde hij af als ingenieur en kreeg hij de opdracht bij de Fiat-fabriek om een ​​praktische tweetaktmotor te ontwerpen. Het bedrijf was echter niet enthousiast over het concept en in 1911 vertrok Garelli om zijn idee van een tweetakt split-single voor een efficiëntere spoeling verder te ontwikkelen, bestaande uit twee parallelle cilinders die in een enkel blok gegoten zijn. Gelukt !

Alfa Romeo 6C 2300 Pescara Spider (1934) Geïntroduceerd op de Salon in Milaan in 1934, was de Alfa Romeo 6C 2300 de laatste bloei van een nobele lijn van sportieve modellen die in 1925 was ontstaan ​​met de 6C 1500. De laatste serie was de eerste echte uitdrukking van het blijvende designgenie van Vittorio Jano...

Alfa Romeo 6C 2300 Pescara Spider (1934) Geïntroduceerd op de Salon in Milaan in 1934, was de Alfa Romeo 6C 2300 de laatste bloei van een nobele lijn van sportieve modellen die in 1925 was ontstaan ​​met de 6C 1500. De laatste serie was de eerste echte uitdrukking van het blijvende designgenie van Vittorio Jano...

Siata-Ford 208S Cabriolet Speciale Stabilamente Farina (1953)

Volkswagen Karmann Chia Cabrio (1974) De Volkswagen Karmann Ghia is een auto die tussen 1955 en 1974 door Volkswagen werd verkocht als een 2 + 2 coupé of cabriolet. Met de combinatie van het chassis en de mechanica van de Type 1 (Kever), styling door Luigi Segre van de Italiaanse Carrozzeria Ghia en handgebouwde carrosserie door de Duitse carrosseriebouwer Karmann. Meer dan 445.000 Karmann Ghia’s werden geproduceerd in Duitsland – met uitzondering van de Type 34 variant.

Volkswagen Karmann Ghia (1961)

Steyr Type 55 Baby (1939) De Steyr 50 is een kleine auto die in 1936 werd uitgebracht door de Oostenrijkse autofabrikant Steyr-Daimler-Puch AG. De gestroomlijnde carrosserie werd door directeur Karl Jenschke goedgekeurd om in 1935 te worden gebouwd, maar in november van datzelfde jaar werd Jenschke als hoofdontwerper in dienst genomen door de Duitse Adler-fabrikant in Frankfurt/Main. Hij werd officieel aan het publiek voorgesteld op de Berlin Motor Show van 1936.

Alfa Romeo 8C 2300 Le Mans Lungo Touring (1932) Stel je dat tafereel eens voor in de naderende schemering van een zwoele Italiaanse avond. Weerspiegelingen van de ondergaande zon die naar je toe kabbelt over die welgevormde motorkap met lessenaarsdak, de warme, licht naar olie geurende lucht die uit de pedalen- en versnellingsbakbehuizing in de voetenruimte van de bestuurder stroomt … , getokkel en gedonder van de supercharged rechte 8-cilinder Alfa Romeo-motor...

Alfa Romeo 8C 2300 Le Mans Lungo Touring (1932) ... de personificatie van een echte klassieke racer! Er zijn maar weinig geweldige klassieke sportwagens, die kunnen tippen aan de intense zintuiglijke overbelasting van de opperste Alfa Romeo 8C-2300 in rauwe actie. Voeg daarbij het historische belang en cachet van de 24-uursrace van Le Mans, van Sir Henry ‘Tim’ Birkin en van Francis, Earl Howe en als kers op de taart voeg je het kennelijke eigendom van wijlen George Daniels toe...

Porsche Carrera 2.7 (1976) Sinds het begin van het automobieltijdperk hebben politiediensten over de hele wereld krachtige voertuigen gebruikt om criminelen te achtervolgen, waarbij ze vaak werden uitgerust met grotere of krachtigere motoren met behoud van een standaard uiterlijk. De zeer speciale Porsche 911 is een mooi voorbeeld van een ‘stealth’ politieauto, een van de slechts 20 die door de Belgische Rijkswacht is besteld en nieuw is uitgerust met de 210 pk sterke Carrera RS-motor.

Ford Capri (1969) De ‘Perana’, gebouwd door Basil Green Motors uit Johannesburg, exclusief voor de Zuid-Afrikaanse markt, is de enige Capri met V8-motor die officieel is goedgekeurd door de Ford Motor Company. Basil Green gebruikte de Ford 302ci (5,0 liter) Windsor V8-motor. Hierbij werden het chassis en loopwerk aangepast, om het extra vermogen aan te kunnen. Het resultaat was een high-performance auto met een uitstekende vermogen-gewichtsverhouding...

Jaguar XK150 Cabrio (1958) De XK150 werd in 1957 gelanceerd als opvolger van de XK140. Zij lijkt uiteraard sterk op zijn voorgangers (XK120 en XK140). Onder de kap een 3,4-liter zes-in-lijn, goed voor 193, 213 of 253 pk. Wie liever met een dak door het leven ging, kon overigens ook een Fixed Head Coupé bestellen. In 1961 viel het doek voor de XK150, waarna de legendarsiche E-Type in het gat sprong dat ermee werd achtergelaten.

Ford Sierra RS Cosworth Group A Rally Car (1988)

Alfa Romeo 6C 1750 GT Zagato Spider (1931)

Alfa Romeo 6C 1750 Gran Sport (1930) Evolutie van de “6C 1500”, de Alfa Romeo 6C 1750 is een mijlpaal, een echte legende in de geschiedenis van Alfa Romeo en van de autosport in het algemeen. Het gamma van de Alfa Romeo 6C 1750 omvatte eind jaren twintig vier carrosserietypes – de Sport, de Berlina, de Torpedo en de Spider – naast Super Sport. In de 4e en 5e serie verscheen een spin en cabriolet, bekend als Gran Sport en voorzien van een volumetrische supercharger.

Alfa Romeo 6C 1750 Gran Sport (1930) ... De in Milaan gevestigde carrosseriebouwer Zagato maakte verschillende sportief ogende spiders die beroemd zouden worden vanwege hun prestaties op het chassis van de krachtigste 6C 1750 Gran Sport . De motor, ontworpen door Vittorio Jano en afgeleid van de eerdere “6C 1500”, is een 1752 cc zescilinder lijnmotor met twee bovenliggende nokkenassen en een volumetrische supercharger met lobben.

Alfa Romeo 1750 SS Competition Tourer - Carlton Carriage Compagny (1929) Chassisnummer ‘0312906’ werd in rollende chassisvorm besteld door de enige Britse Alfa-agent, FW Stiles uit Baker Street, Londen. Zij werd door Carlton voorzien van een carrosserie met vier zitplaatsen, in stijl die doet denken aan een ‘blower’ Bentley. Het ontwerp omvatte een grote brandstoftank, zodat de auto kon deelnemen aan lange afstand races in Engeland.

Alfa Romeo 8C 2900A Botticella (1936) De door Vittorio Jano ontworpen achtcilindermotor, die voor het eerst werd geïntroduceerd in de 8C 2300, scoorde minstens één overwinning in elke grote race en elk kampioenschap. In de oorspronkelijke configuratie van 1931 verplaatste de motor 2336 cc en groeide geleidelijk tot 2905 cc, voornamelijk door de slag te vergroten. De motor is gemaakt door twee aluminium blokken van vier cilinders op een enkel carter te monteren. >>>>

Alfa Romeo 8C 2900A Botticella (1936) <<< Bovenop de twee blokken werd een lichtmetalen kop gemonteerd met daarin twee nokkenassen. Aspiratie werd geforceerd via twee Roots-Type Superchargers. Hoewel de motor in de loop van zijn carrière in omvang toenam, bleven de lay-out en hulpstukken erg veel op het ontwerp van Jano uit 1931. Een van de bekendste raceauto’s aangedreven door de 8-cilindermotor was de Tipo B of P3 uit 1932, die

Alfa Romeo 8C 2900A Botticella (1936) <<< die tot op heden wordt beschouwd als een van de beste Grand Prix-racers die ooit zijn gebouwd. Gerund door Enzo Ferrari’s Scuderia Ferrari, waren de Alfa Romeo’s bijna onverslaanbaar. Vanaf de introductie in 1931 behaalde de 8C 2300 vier opeenvolgende overwinningen in de 24 uur van Le Mans, bestuurd door getalenteerde coureurs als Tazio Nuvolari en Luigi Chinetti. >>>>>

Alfa Romeo 8C 2900A Botticella (1936) De 8C 2900, speciaal ontworpen voor de meest legendarische wegrace van Italië, de Mille Miglia, was de 8C 2900. Net als de hedendaagse Grand Prix-racers had de 8C 2900 een onafhankelijke wielophanging rondom, met draagarmen aan de voorkant en schommelassen aan de achterkant. In het chassis was een 220 pk sterke versie van de 2,9 liter achtcilindermotor ingebouwd.

Alfa Romeo 8C 2900A Botticella (1936) De genialiteit van Tazio Nuvolari was nog beter zichtbaar bij het besturen van de P3, de eerste raceauto met één zitplaats ooit. De P3 was ongeslagen in 1933, maar werd uiteindelijk verslagen door de grotere budgetten die werden uitgegeven door Mercedes-Benz en Auto Union. Met de opkomst van de Duitse Grand Prix-teams richtte Alfa Romeo zijn aandacht meer op sportwagen- en wegraces.

Alfa Romeo 8C 2900A Botticella (1936) In totaal werden zes van deze wegracers, later bekend als 8C 2900A, gebouwd. Drie hiervan deden mee aan de editie van de Mille Miglia in 1936. De nieuwe auto’s waren meteen succesvol en bezetten de eerste drie plaatsen aan de finish met de Brivio en Ongaro aangedreven 8C er bovenop.

Alfa Romeo 8C 2900A Botticella (1936) Een jaar later werd een tweede overwinning behaald. Met de winnende auto’s als basis werd voor een klant een straatversie gebouwd. Nagesynchroniseerd met 8C 2900B, had de straatauto een afgestelde motor, maar verder lijkt hij erg op de racer.

Mercedes-Benz 540K Cabriolet A Sindelfingen (1941)

Mercedes-Benz 300 SL Cabriolet (1958)

Mercedes Benz Black Bear SSK (1929) Voor info zie galerie 2...

Mercedes Benz Black Bear SSK (1929) Voor info zie galerie 2...

Mercedes Benz Black Bear SSK (1929) Voor info zie galerie 2...

Itala Floretta Grand Prix Car (1908) Deze Itala Grand Prix-auto uit 1908 is een van de drie die onder leiding van Alberto Balocco zijn gebouwd om deel te nemen aan de Franse Grand Prix van 1908. Deze auto staat bekend als ‘Floretta’ en had een iets langer chassis dan de andere twee geproduceerde raceauto’s. Itala ontwierp en bouwde een nieuwe viercilinder lijnmotor met een inhoud van 12.045 liter, om aan de racespecificaties te voldoen, de motor produceerde ongeveer 100 pk.

Mercedes-Benz 540K Cabriolet A Sindelfingen (1939) Samen met zijn voorganger, de 500 K, was de Mercedes-Benz 540 K misschien wel het meest opmerkelijke productiemodel dat de firma in Stuttgart in de jaren dertig van de vorige eeuw aanbood, het hoogtepunt van zijn vooroorlogse prestaties. De 540 K werd aangedreven door een 5,4-liter supercharged acht-in-lijn-motor. De 540 K was een van de eerste modellen die werd ontwikkeld onder leiding van Mercedes ‘nieuwe hoofdingenieur, Max Sailer...

Mercedes-Benz 540K Cabriolet A Sindelfingen (1939) De 540 K, die in oktober 1936 op de Parijse Salon werd gelanceerd, werd door Mercedes-Benz geprezen als ‘visioenen van adembenemende prestaties van racewagens en coureurs met internationale faam, maar ook van overtreffend comfort en carrosserieën van exquise schoonheid, fijn lakwerk , glanzend gepolijst metaal, de fijnste hardhoutsoorten en leer – massieve en toch buitengewoon aantrekkelijke carrosserieën – kortom: de auto voor de fijnproever!

Mercedes-Benz 540K Cabriolet A Sindelfingen (1939) Het "Roots-type" superchargersysteem waarbij het gaspedaal tot het einde van zijn slag wordt ingedrukt, zou tegelijkertijd de compressor inschakelen en de alternatieve atmosferische inlaat naar de carburateur afsluiten. Dit systeem was grondig bewezen in de voorgaande serie S-Type-auto’s van Dr Ferdinand Porsche die het racen in de jaren twintig hadden gedomineerd, en in feite was de 540 K de laatste supercharged productieserie.

Mercedes-Benz 540K Cabriolet A Sindelfingen (1939) Zij had een motor die 115 pk zonder supercharged of 180 pk met de supercharger ingeschakeld, zorgde de uitgeblazen achtste lijn van de 540 K voor een topsnelheid van bijna 177 km / u (110 mph). Zijn prestatie potentieel was zodanig dat Mercedes-Benz in het Verenigd Koninkrijk autocoureur Goffredo ‘Freddy’ Zehender vasthield als technisch adviseur en demonstratiecoureur...

Invicta 4,5 Litre S-type “Low Chassis” Sports (1931) Deze auto, de meest historische van alle invicta-auto’s, is niet meer dan 60 jaar op de open markt geweest. Deze auto was de inspiratie voor de wedergeboorte van de Invicta en de creatie van de Invicta S1. De S39 was verreweg de eerste en voor zover wij weten de enige “Works” Invicta. Als zodanig is de auto altijd ingeschreven voor races op Brooklands door Major Cairns, de sales manager van Invicta.

Invicta 4,5 Litre S-type “Low Chassis” Sports (1931) In 1931, zijn eerste race jaar, deed de auto mee aan ten minste 22 races op Brooklands, waaronder de Double Twelve, een 24-uursrace die hij ook finishte. De S39 werd exclusief gebouwd en onderhouden als reaceauto. Een vorige eigenaar, wijlen Jack Bad Marsh, kende de mensen die de auto hebben onderhouden en afgesteld om te racen als de Invicta Works.

Invicta 4,5 Litre S-type “Low Chassis” Sports (1931) Net als de hedendaagse Bentley werd de Invicta geproduceerd volgens een voorbeeldige standaard. Prijs was slechts een secundaire overweging, een factor die er grotendeels toe bijdroeg dat beide bedrijven de depressiejaren van de vroege jaren dertig niet doorstonden. De laatste Invicta verliet de fabriek, passend genoeg, op vrijdag 13 oktober 1933, hoewel er tussen 1934 en 1936 een handvol auto's werd geassembleerd in het servicedepot...

Ingang Metropole Druten - Shell Kiosk

bottom of page